Czujniki jakości powietrza. Czy warto im ufać?

Podsumowanie wyników badań pomiarów porównawczych

W ostatnich dwóch latach niezwykle wzrosła popularność czujników niskokosztowych służących do pomiaru zanieczyszczeń powietrza. Na rynku pojawiają się urządzenia, które nie zostały jednak zbiorczo zweryfikowane pod względem jakości sporządzanych pomiarów. W celu sprawdzenia przydatności niskokosztowych czujników jakości powietrza zawiązano porozumienie pomiędzy: władzami Województwa Małopolskiego, Głównym Inspektorem Ochrony Środowiska, Akademią Górniczo-Hutniczą im. Stanisława Staszica w Krakowie, Gminą Rabka-Zdrój, Gminą Dobczyce oraz Stowarzyszeniem Krakowski Alarm Smogowy. Jego przedmiotem było przeprowadzenie  pomiarów porównawczych urządzeń  metodą referencyjną.

Pomiary porównawcze przeprowadzono w dwóch edycjach. Pierwsza edycja odbyła się w okresie 15.02.2017 – 20.06.2017 w Rabce-Zdroju, a druga w Dobczycach okresie 01.12.2017 – 15.03.2018.

Uczestnicy badania

By wyniki badania były miarodajne, w miejscu dokonywania pomiarów Krajowe Laboratorium Referencyjne i Wzorcujące Głównego Inspektoratu Ochrony Środowiska zainstalowało profesjonalne urządzenia pomiarowe oraz poborniki pyłu, w celu określenia za pomocą metody referencyjnej stężeń pyłu PM10 i PM 2.5. Wyniki poszczególnych urządzeń odnoszone były więc do wyników, które są najbardziej miarodajne zgodnie z obowiązującym stanem wiedzy i dostępną technologią.

W pierwszej edycji pomiarów wzięło udział 5 podmiotów:

  1. Elkomp Jacek Kędzioła,
  2. Envimet Services Sp. z o.o.,
  3. Politechnika Warszawska (Artur Badyda, Bogdan Dziadek, Mariusz Rogulski),
  4. Solutions for Technology Sp. z o.o.,
  5. Tetabit Sp. z o.o.

W drugiej edycji pomiarów wzięło udział 7 podmiotów:

  1. Airly Sp. z o.o.,
  2. OMC Envag Sp. z o.o.,
  3. Far Data Sp. z o.o. Spółka Komandytowa,
  4. Politechnika Warszawska (Artur Badyda, Bogdan Dziadek, Mariusz Rogulski),
  5. Tetabit Sp. z o.o.,
  6. Zakład Elektroniki Vidiaq,
  7. Xorbit.

Każdy z uczestników dostarczył na miejsce przeprowadzenia pomiarów po dwa egzemplarze urządzeń pomiarowych. Ich obowiązkiem było wysyłanie godzinowych i dobowych  wartości stężenia pyłu zawieszonego PM10, a w drugiej turze także PM2.5.

Wyniki pomiarów zostały przeanalizowane zgodnie z metodyką stosowaną podczas wykazywania równoważności z urządzeniami referencyjnymi.

Wyniki badań

Czujniki jakości powietrza oceniano pod względem następujących kryteriów:

  1. Kompletność przesyłanych danych.
  2. Zgodność wyników pomiędzy dwoma testowanymi urządzeniami tego samego typu.
  3. Zgodność wyników pomiędzy badanym urządzeniem a wartościami wskazanymi przez urządzenie referencyjne (profesjonalne urządzenie pomiarowe Krajowego Laboratorium Referencyjnego i Wzorcującego Głównego Inspektoratu Ochrony Środowiska.

Kompletność przekazywanych danych wahała się od 50 do 100%. Podkreślić jednak należy, że na kompletność danych składał się nie tylko fakt, czy dane urządzenie dokonywało pomiaru konkretnego zanieczyszczenia, ale również fakt, czy uczestnik badania odpowiedzialny za regularne przesyłanie danych, faktycznie dostarczył je na czas na serwer. Jeżeli nie przesłano wymaganych informacji w wyznaczonym przez regulamin terminie, pomiar nie był brany pod uwagę, co miało wpływ na końcowy efekt badań.

W większości przebadanych urządzeń zanotowano rozbieżności w wynikach pomiarów dla dwóch takich samych urządzeń (tego samego rodzaju pochodzących od danego producenta). Dla stężenia pyłu PM10 wyniosła ona od 2 μg /m3 do 20 μg /m3, a w przypadku wysokich stężeń (powyżej 30 μg /m3) nawet do 40 μg /m3. Otrzymane wyniki prowadzą do wniosku, że nawet stosując urządzenia pomiarowe (czujniki) jednakowego typu otrzymane wartości stężeń pyłu zawieszonego mogą się od siebie różnić.

Większość testowanych urządzeń podczas pomiarów wskazywała wartości odbiegające od metody referencyjnej. Dopiero zastosowanie kalibracji pozwoliło uzyskać znacznie lepszą zgodność. Prowadzi to do wniosku, że urządzenia do pomiaru pyłu powinny być kalibrowane do wskazań oficjalnych stacji pomiarowych WIOŚ w warunkach zapewniających szeroki zakres stężeń (przynajmniej w zakresie 0 – 100 μg/m3).

Jednym z wniosków badania jest, że żadne z urządzeń nie spełniło wszystkich kryteriów, które dawałyby możliwość wykorzystania ich do oceny jakości powietrza w rozumienia prawa krajowego i Unii Europejskiej. Oznacza to, że nie mogą one zastąpić oficjalnych stacji pomiarowych WIOŚ. Aczkolwiek część urządzeń można wykorzystywać do celów edukacyjnych lub informacyjnych. Dzięki niskokosztowym czujnikom możemy dowiedzieć się czy zanieczyszczenie powietrza jest w danym miejscu i czasie wysokie, średnie czy niskie. Bardziej precyzyjne dane liczbowe nie są jednak do końca spójne z danymi prezentowanymi przez WIOŚ.

Na co zwracać uwagę przy zakupie?

Przeprowadzone pomiary i współpraca z ekspertami w zakresie pomiarów jakości powietrza, umożliwiły sformułowanie podstawowych wskazówek dla osób i podmiotów, które będą decydowały o zakupie niskokosztowych sensorów pyłu:

  • Przy wyborze czujnika do pomiaru stężenia pyłu zawieszonego zaleca się dopytać producenta o zgodność wyniku pomiaru między urządzeniami producenta. Wartość taka powinna się znaleźć w specyfikacji handlowej i być podstawą do reklamacji. Wartość tego parametru można łatwo sprawdzić umieszczając dwa czujniki producenta w bezpośrednim sąsiedztwie. Brak zgodności między urządzeniami producenta (np. dla wartości średniej dobowej) powinien być uzgodniony w momencie zakupu jako podstawa do reklamacji.
  • Wskazane jest dopytać producenta o niepewność pomiaru średniej dobowej. Brak takiej informacji w specyfikacji produktu powinien być niepokojący, ponieważ sugeruje, że producent nie zna tego parametru. W trakcie procedury zakupu powinien zostać również ustalony sposób weryfikacji tego parametru z rzeczywistością, pozwalający na reklamację urządzenia. Najprostszym sposobem na weryfikację danych z zakupionego urządzenia jest umieszczenie urządzenia w bezpośrednim sąsiedztwie urządzenia referencyjnego (np. oficjalnej stacji monitoringowej WIOŚ). Procedura reklamacji powinna jednak zostać omówiona z producentem już w fazie zakupu.
  • W momencie planowania zakupu wskazane jest dopytanie producenta o procedurę kalibracyjną, jakiej są poddawane sprzedawane czujniki oraz starać się o jakąkolwiek dokumentację potwierdzającą proces kalibracji. Urządzenia do pomiaru pyłu powinny być kalibrowane w warunkach zapewniających szeroki zakres stężeń (przynajmniej w zakresie stężeń 0-100 μg/m3). Wskazane jest kalibrowanie każdego czujnika oddzielenie względem urządzenia referencyjnego przynajmniej raz w roku. Częstsze przeprowadzanie kalibracji wpłynie korzystnie na jakość pomiarów. W momencie uzgadniania zakupu wskazane jest omówienie z producentem możliwości dokonania takiej kalibracji po roku użytkowania w cenie zakupu. Należy jednak zwrócić uwagę, że taka kalibracja powinna być wykonana dla odpowiedniego (szerokiego) zakresu stężeń.
  • Przy wyborze urządzenia pomiarowego należy upewnić się, czy producent przewidział w konstrukcji urządzenia element kondycjonujący próbkę powietrza przed pomiarem, w celu podgrzania jej powyżej punktu rosy. Funkcjonalność ta jest szczególnie ważna w okresie jesienno-zimowo-wiosennym. Powietrze przed badaniem powinno być pozbawione wilgoci (analizator nie odróżnia czy w powietrzu jest kropelka wody czy cząstka pyłu zawieszonego, dlatego bez kondycjonowania próbki, przy dużej wilgotności, analizator może istotnie zawyżać wynik).
  • W celu reprezentatywnego określenia stężenia pyłu zawieszonego wskazane jest odpowiednie zamontowanie czujnika. Przepływu powietrza wokół czujnika nie powinny ograniczać żadne przeszkody (w promieniu co najmniej 270° lub 180° w przypadku pomiarów zlokalizowanych przy linii zabudowy). Czujnik na ogół powinien być położony w odległości kilku metrów od budynków, balkonów, drzew i innych przeszkód. W przypadku pomiaru jakości powietrza na linii zabudowy czujnik powinien być zamontowany co najmniej 0,5 m od najbliższego budynku.  Zasadą ogólną jest, że czujnik znajduje się od 1,5 m (strefa oddychania) do 4 m powyżej poziomu gruntu. W niektórych wypadkach konieczne może okazać się umieszczenie go wyżej niż 4 m, zwłaszcza gdy czujnik ma być reprezentatywny dla większego obszaru. Aby uniknąć bezpośredniego zasysania substancji przed ich dostatecznym zmieszaniem z powietrzem, nie umieszcza się czujników w bezpośrednim sąsiedztwie źródeł emisji zanieczyszczenia.
  • W odniesieniu do pomiaru oddziaływania transportu czujniki niskokosztowe powinny być oddalone o co najmniej 25 m od granicy głównych skrzyżowań (na których krzyżują się drogi o największym natężeniu ruchu i które przerywają przepływ ruchu drogowego oraz powodują emisje inne niż pozostała część drogi). Jednocześnie punkt ten nie powinien być oddalony więcej niż 10 m od krawężnika. Lokalizacja zbyt blisko skrzyżowania mogłaby dać obraz niereprezentatywny dla danej drogi, zatrzymywanie i ruszanie z miejsca podwyższa emisję ale nie odpowiada wartości typowej dla całej drogi.
  • Jeśli czujnik w czasie pomiaru dokonuje zmiany stężenia zanieczyszczenia, to należy unikać ponownego zasysania przez czujnik powietrza raz zmierzonego.
  • Wyniki otrzymane za pomocą czujników nie pozwalają na ich używanie w ramach oficjalnych procedur ogłaszania poziomów informowania lub poziomów alarmowych pyłu PM10. Biorąc pod uwagę powyższe, pomimo obecności czujników niskokosztowych w bezpośrednim sąsiedztwie miejsca zamieszkania, należy zwracać uwagę na wyniki prezentowane przez oficjalne stacje Państwowego Monitoringu Środowiska oraz komunikaty Wojewódzkiego Centrum Zarządzania Kryzysowego dotyczące jakości powietrza. Część czujników pomimo istotnych niepewności można wykorzystywać do celów edukacyjnych lub informacyjnych.

Chcesz być na bieżąco z informacjami o lokalnych inicjatywach ekodoradców? Nie wiesz, gdzie szukać informacji na temat możliwości wymiany pieca na bardziej ekologiczny? A może szukasz ciekawych filmów na temat zagrożeń, jakie niesie smog dla wszystkich Małopolan? To wszystko znajdziesz jeszcze łatwiej na nowej stronie powietrze.malopolska.pl.

– Nowa odsłona oficjalnego portalu Województwa Małopolskiego na temat jakości powietrza w regionie daje mieszkańcom możliwość łatwego znalezienia informacji, które są dla nich ważne. To nie tylko informacje na temat zmian związanych z wprowadzeniem przez samorząd województwa uchwał antysmogowych, ale też chociażby ciekawe materiały edukacyjne czy porady ekspertów – mówi wicemarszałek Wojciech Kozak i zachęca do korzystania z całkowicie nowego portalu. Jak dodaje, można tam znaleźć także oczekiwane przez mieszkańców informacje na temat warunków otrzymania dotacji na wymianę starych i nieekologicznych pieców w ich domach, termomodernizację domu czy instalację odnawialnych źródeł energii.

Wybierz ekologiczny kocioł lub kominek

To jednak nie wszystko – na stronie dostępna jest także oficjalna lista kotłów i kominków na paliwa stałe, spełniających wymagania ekoprojektu oraz przygotowany we współpracy z Krakowskim Alarmem Smogowym kalkulator online. Pozwala on na szybkie obliczenie, ile możemy oszczędzić na wymianie naszego pieca węglowego na innego rodzaju źródła ogrzewania – i chodzi tu nie tylko o oszczędność dla naszego portfela, ale też przede wszystkim dla środowiska.

Nowopowstała strona daje też możliwość sprawdzania na bieżąco stanu zanieczyszczenia powietrza w poszczególnych miastach Małopolski oraz prognoz jakości powietrza na kolejne trzy dni. Można tam śledzić też na bieżąco efekty realizacji projektu zintegrowanego LIFE realizowanego przez Województwo Małopolskie wraz z 61 partnerami z kraju i zagranicy. Przypomnijmy, że w jego ramach w małopolskich gminach są zatrudnieni ekodoradcy, u których mieszkańcy mogą zasięgnąć interesujących ich informacji.

Zapisz się do newslettera

Chcesz być na bieżąco? Już teraz dodaj stronę www.powietrze.malopolska.pl do ulubionych i zapisz się do newslettera – dzięki temu bezpośrednio do Twojej skrzynki mailowej będą wpływać informacje o prognozach zanieczyszczenia powietrza, komunikaty o wprowadzeniu różnych stopni zagrożenia zanieczyszczeniem powietrza, ale także aktualne informacje dotyczące ochrony powietrza w Małopolsce.

Rozpoczęły się konsultacje społeczne projektu dokumentu „Program ochrony powietrza dla terenu województwa śląskiego mający na celu osiągnięcie poziomów dopuszczalnych substancji w powietrzu oraz pułapu stężenia ekspozycji”.

Nowy Program ochrony powietrza ma zastąpić dotychczasowy, przyjęty w listopadzie 2014 r. Obecnie konsultowany projekt cechuje szersza niż dotąd warstwa analityczna, przygotowana dzięki unijnemu finansowaniu. Dofinansowanie było możliwe dzięki przystąpieniu województwa śląskiego do koordynowanego przez województwo małopolskie, projektu zintegrowanego LIFE pod nazwą „Wdrażanie Programu ochrony powietrza dla województwa małopolskiego – Małopolska w zdrowej atmosferze”.

Z projektem programu można zapoznać się w Urzędzie Marszałkowskim Województwa Śląskiego w Katowicach, w Wydziale Ochrony Środowiska przy ul. Reymonta 24 w Katowicach (w godzinach pracy Urzędu) oraz na stronie internetowej Urzędu Marszałkowskiego Województwa Śląskiego.

Równocześnie z konsultacjami społecznymi trwają rozmowy z organizacjami pozarządowymi i pożytku publicznego, a także z Radą Działalności Pożytku Publicznego Województwa Śląskiego.

Wyniki badań przeprowadzone przez Krakowski Alarm Smogowy w ramach realizacji projektu zintegrowanego LIFE „Wdrażanie Programu ochrony powietrza dla województwa małopolskiego – Małopolska w zdrowej atmosferze” wskazują, że zaledwie co piaty budynek jednorodzinny w Małopolsce ogrzewany jest źródłami, które nie wywierają negatywnego wpływu na jakość powietrza.

Węglem i drewnem ogrzewanych jest ponad 400 tys. domów jednorodzinnych. Aż 60% domów (300 000 gospodarstw) wyposażonych jest w kotły zasypowe, w których można spalić wszystko, w tym węgiel złej jakości czy śmieci. Co więcej, ponad 50% tych kotłów to urządzenia wiekowe – 12 lat i więcej. Urządzenia tego typu nazywane są „kopciuchami” właśnie ze względu na kłęby dymu, a wraz z nim ogromne ilości zanieczyszczeń, jakie z siebie wypuszczają podczas użytkowania.

Taki stan rzeczy sprawia, że to właśnie sektor mieszkaniowy stanowi główne źródło zanieczyszczenia pyłem oraz benzo(a)pirenem w naszym regionie. Emisja z niskich kominów (głównie domów) odpowiada za 57% emisji pyłu PM10 w naszym województwie, 69% emisji pyłu PM2,5 oraz ponad 90% emisji benzo(a)pirenu .

27% małopolskich domów (142 tysiące) nie ma żadnego ocieplenia ścian zewnętrznych. W tych domach energia cieplna zamiast służyć ogrzewaniu pomieszczeń ucieka przez nieszczelne ściany.

Większość właścicieli domów jednorodzinnych (77%) nie myśli obecnie o wymianie kotłów. Oznacza to, iż bez regulacji oraz programów wsparcia finansowego w nadchodzących latach nie nastąpi znaczący postęp w likwidacji źródeł smogu.

Raport z badań stanu technicznego budynków jednorodzinnych w Małopolsce

Do 30 listopada 2016 r. potrwają konsultacje społeczne projektu uchwały Sejmiku Województwa Małopolskiego w sprawie aktualizacji Programu ochrony powietrza dla województwa małopolskiego.

Przedmiotem dokumentu są długoterminowe działania naprawcze, plan działań krótkoterminowych oraz uszczegółowienie zagadnień związanych z inwentaryzacją źródeł emisji, analizą jakości powietrza i opisem uwarunkowań ekonomicznych, ekologicznych i lokalnych wybranych kierunków działań naprawczych.

Projekt Programu dostępny jest na stronie Biuletynu Informacji Publicznej Urzędu Marszałkowskiego Województwa Małopolskiego w dziale Konsultacje Projektów oraz pod adresem powietrze.malopolska.pl/aktualizacja-pop/

Uwagi i wnioski do projektu dokumentu kierować można elektronicznie na adres e-mail: powietrze@umwm.pl lub pisemnie na adres: Urząd Marszałkowski Województwa Małopolskiego, Departament Środowiska, ul. Racławicka 56, 30-017 Kraków.

Organem właściwym do rozpatrzenia uwag i wniosków jest Zarząd Województwa Małopolskiego.

Ponadto, w ramach konsultacji społecznych 23 listopada 2016 r. o godz. 16:00 w siedzibie Muzeum Lotnictwa Polskiego, przy al. Jana Pawła II 39 w Krakowie odbędzie się otwarte spotkanie konsultacyjne dla wszystkich zainteresowanych osób.

Projekt Programu zostanie przedłożony Sejmikowi Województwa Małopolskiego do końca stycznia 2017 roku.

Z najnowszych badań opinii publicznej wynika, że Małopolanie negatywnie postrzegają jakość powietrza w swoim regionie. Największa świadomość problemu zanieczyszczenia powietrza występuje w Krakowie, gdzie aż 81% respondentów uważa że jakość powietrza jest bardzo zła lub raczej zła. Pomimo, iż na wsiach oraz w mniejszych miastach ogólna ocena jakości powietrza jest lepsza, to aż 63% Małopolan jest przekonana, że powietrze jest bardziej zanieczyszczone w trakcie sezonu grzewczego i ocenia jego jakość w tych miesiącach jako bardzo złą lub raczej złą. Podobny odsetek (69%) uważa, że jakość powietrza może mieć w przyszłości negatywne skutki dla zdrowia ich samych lub ich najbliższych.

Małopolanie wykazują bardzo wysokie poparcie dla antysmogowych regulacji. Niemal 90% mieszkańców regionu popiera wprowadzenie obowiązku wymiany najbardziej zanieczyszczających kotłów, przy zapewnieniu przez władze dopłat do kosztów takiej wymiany. Równie duży odsetek respondentów popiera wprowadzenie norm jakości węgla czy zaostrzenie kar za spalanie śmieci. Wysokie jest także poparcie dla ograniczenia ruchu samochodowego w większych miastach oraz wprowadzenia zakazu wjazdu samochodów ze starymi silnikami diesla do centrów dużych miast – w Krakowie wyniosło ono odpowiednio 63% oraz 70%.

Badania uwidaczniają również duży problem z dostępem do informacji o bieżącej jakości powietrza w miejscowościach poza Krakowem. Aż 61% czuje się źle poinformowana pod tym względem. Z drugiej strony około trzy czwarte mieszkańców Małopolski oczekuje łatwiejszego dostępu do tego typu informacji. Najchętniej Małopolanie chcieliby, aby informacja na temat jakości powietrza docierała do nich przez Internet, elektroniczne tablice w przestrzeni miejskiej, urzędy gminy, telewizję, radio oraz prasę.

Badania zostały przeprowadzone w sierpniu 2016 roku na reprezentatywnej próbie 1000 mieszkańców województwa. Badania zostały wykonane przez CEM Instytut Badań Rynku i Opinii Publicznej, na zlecenie Stowarzyszenia Krakowski Alarm Smogowy, w ramach realizacji projektu zintegrowanego „Wdrażanie Programu ochrony powietrza w województwie małopolskim – Małopolska w zdrowej atmosferze”, dofinansowanego w ramach programu Unii Europejskiej LIFE.

Raport z oceny świadomości mieszkańców Małopolski

Ministerstwo Środowiska opracowało Kodeks przeciwdziałania uciążliwości zapachowej, który ma na celu ograniczenie narastającego problemu odorów przy uwzględnieniu istniejącej sytuacji społecznej i ekonomiczno-gospodarczej oraz braków w istniejących dotychczas przepisach prawnych. Jest to zbiór praktyk i działań przyjaznych środowisku, które może przyczynić się on do ograniczenia lub eliminowania uciążliwości zapachowej na różnych etapach inwestycji, zmniejszania negatywnego wpływu na ludzi i środowisko naturalne oraz podniesienia jakości życia.

Kodeks stworzony został na potrzeby administracji centralnej, samorządu wojewódzkiego i lokalnego oraz przedsiębiorców. Zawiera między innymi metody zapobiegania i zmniejszania emisji odorów takie jak: usytuowanie instalacji z dala od zabudowań mieszkalnych, stosowanie barier technicznych np. sadzenie drzew, przegląd stosowanych surowców i materiałów używanych w procesie produkcyjnym czy wykorzystywanie najlepszych dostępnych technik BAT. Istotne są również techniki redukcji i ograniczenia emisji substancji zapachowych, gdzie wykorzystać można takie metody jak: techniki filtracyjne, spalanie, dezodoryzację.

Główne źródła emisji substancji odoroczynnych zostały podzielone na poszczególne sektory: gospodarkę odpadami, gospodarkę wodno-ściekową, rolnictwo oraz przetwórstwo rolno-spożywcze, gdzie przedstawiono sposoby zapobiegania powstawaniu uciążliwości zapachowej. Właściwa lokalizacja, budowa instalacji i ukształtowanie terenu, przestrzeganie procedur eksploatacyjnych, hermetyzacja, maskowanie zapachu to tylko część proponowanych działań.

Projekt Kodeksu przeciwdziałania uciążliwości zapachowej na stronie internetowej Ministerstwa Środowiska

Program ochrony powietrza dla województwa małopolskiego jest strategią, która ma wskazać sposób osiągnięcia stanu zgodności z normami jakości powietrza w Małopolsce. Przyjęty w 2013 r. przez Sejmik Województwa Małopolskiego Program wskazywał, kto jest odpowiedzialny za przekroczenia norm oraz co należy zrobić, aby mieszkańcy Małopolski oddychali zdrowym powietrzem. Główną przyczyną przedostawania się do powietrza znacznej ilości zanieczyszczeń okazały się niskosprawne, przestarzałe urządzenia na paliwa stałe użytkowane w sektorze komunalno-bytowym, ale również duże natężenie transportu wpływające na wysokie poziomy dwutlenku azotu w Krakowie.

Od tego momentu minęły trzy lata, a efekty wdrożonych działań to 22 tysiące wymienionych starych źródeł spalania węgla i inwestycje warte 585 mln zł. Przyniosło to efekt redukcji ponad 350 ton pyłów i 180 kg szkodliwego benzo(a)pirenu. Obecnie opracowywana aktualizacja Programu ochrony powietrza wynikająca z przepisów prawnych ma zweryfikować, na ile cele i działania postawione w poprzednim Programie mają szanse na realizację oraz co można dodatkowo wykonać, aby osiągnąć znaczącą poprawę powietrza. W oparciu o nową diagnozę przyczyn złej jakości powietrza wyznaczona zostanie nowa strategia działania, dzięki której Małopolska będzie funkcjonować w zdrowej atmosferze.

Oczekujemy, że Program będzie współtworzony z mieszkańcami, samorządami i instytucjami mającymi wpływ na kreowanie świadomości ekologicznej. Zachęcamy wszystkich do czynnego udziału w tworzeniu strategii poprawy jakości powietrza w Małopolsce poprzez udział w konsultacjach społecznych oraz przesyłanie swoich propozycji i uwag. Do 29 lipca br. każdy mieszkaniec, organizacja lub instytucja może zgłosić uwagi i wnioski, które będą przeanalizowane w ramach przygotowywanego dokumentu. Zgłoszenia można kierować elektronicznie na adres e-mail: powietrze@umwm.pl lub pisemnie na adres: Urząd Marszałkowski Województwa Małopolskiego, Departament Środowiska, ul. Racławicka 56, 30-017 Kraków.

We wrześniu w Krakowie, Tarnowie, Nowym Sączu, Chrzanowie oraz w Nowym Targu odbędzie się seria spotkań konsultacyjnych, podczas których zaprezentowane zostaną analizy w zakresie proponowanych działań ograniczających emisję zanieczyszczeń w ramach nowego Programu. Opracowany projekt Programu ochrony powietrza dla województwa małopolskiego w listopadzie 2016 poddany zostanie właściwym konsultacjom społecznym i opiniowaniu przez gminy i powiaty. Również w tym czasie każdy mieszkaniec będzie mógł przedstawić swoje stanowisko, zgłosić uwagi i wnioski do przygotowanego projektu dokumentu.

Na stronie internetowej www.powietrze.malopolska.pl/aktualizacja-pop dostępne będą informacje o bieżącym postępie prac, planowanych spotkaniach konsultacyjnych oraz materiały źródłowe, które są wykorzystywane przy pracach nad aktualizacją Programu.

Zachęcamy do aktywnej współpracy przy aktualizacji strategii poprawy jakości powietrza w Małopolsce.

Kolejny rok z rzędu Urząd Marszałkowski Województwa Małopolskiego dokonał  podsumowania realizacji Programu ochrony powietrza dla województwa małopolskiego.

Analizie poddane zostały działania przeprowadzone w 2015 r., które bezpośrednio lub pośrednio wpłynęły na poprawę jakości powietrza na terenie województwa małopolskiego. W 2015 roku na terenie Małopolski przeprowadzono ponad 10 tys. inwestycji z zakresu ograniczania emisji powierzchniowej. Inwestycje obejmowały likwidację kotłów na paliwo stałe (4446), termomodernizację (667), zastosowanie odnawialnego źródła energii (5260) czy modernizację sieci ciepłowniczej (30).  Działania w zakresie ograniczenia emisji powierzchniowej podejmowane przez gminy i powiaty pozwoliły na redukcję emisji pyłu PM10 oraz PM2,5 na poziomie 150 Mg oraz benzo(a)pirenu o ok. 65 kg. Stopień realizacji Programu ochrony powietrza dla województwa małopolskiego do 2023 roku wynosi obecnie 7,8 %.

System sprawozdawczy w zakresie monitorowania postępów realizacji celów Programu ochrony powietrza obejmuje wszystkie gminy i powiaty województwa małopolskiego. Marszałek Województwa Małopolskiego na podstawie otrzymanych sprawozdań przekazuje do Małopolskiego Wojewódzkiego Inspektora Ochrony Środowiska informację dotyczącą realizacji Programu ochrony powietrza w celu wykonywania ustawowych uprawnień do kontroli realizacji zadań określonych w Programie.

Ze szczegółowymi informacjami dotyczącymi realizacji Programu ochrony powietrza województwie małopolskim w latach 2013-2015 roku można zapoznać się w zakładce Efekty realizacji Programu.

Urząd Marszałkowski Województwa Małopolskiego dokonał po raz kolejny podsumowania realizacji Programu ochrony powietrza dla województwa małopolskiego.

Analizie poddane zostały działania przeprowadzone w 2014 r., które bezpośrednio lub pośrednio wpłynęły na poprawę jakości powietrza na terenie województwa małopolskiego. W 2014 roku zlikwidowano 3,1 tys. starych, niskosprawnych urządzeń grzewczych, termomodernizacji poddano 924 budynki, zastosowano odnawialne źródła energii w ponad 4 tys. obiektów. Wynikiem realizacji wskazanych działań jest redukcja emisji pyłu PM10 i PM2,5 na poziomie 111 Mg oraz benzo(a)pirenu o ok. 64 kg. Stopień realizacji Programu ochrony powietrza dla województwa małopolskiego do 2023 roku wyniósł ok. 4,5%.

Należy przypomnieć, iż system sprawozdawczy w zakresie monitorowania postępów realizacji celów Programu ochrony powietrza dla województwa małopolskiego obejmuje wszystkie gminy, powiaty i jednostki im podległe. Marszałek Województwa Małopolskiego na podstawie otrzymanych sprawozdań przekazuje do Małopolskiego Wojewódzkiego Inspektora Ochrony Środowiska informację dotyczącą realizacji Programu ochrony powietrza w celu wykonywania ustawowych uprawnień WIOŚ do kontroli realizacji zadań określonych w Programie.

Ze szczegółowymi informacja dotyczącymi realizacji Programu ochrony powietrza dla województwie małopolskim w 2013 oraz 2014 roku można zapoznać się w zakładce Efekty realizacji Programu.